Ginpadala sang Dios ang Iya anak para mapatay sa krus. Si Hesu-Kristo nangin isa ka sakripisyo para sa atun mga sala. Kung mabatun na natun ang pagkabalaan ni Hesus sa atun tagipusuon kita makaagum sang kabuhi nga wala sang katapusan.

Sa biblia sa libro ni Genesis, kapitulo1, ini nagasiling kung paano gintuga sang Dios ang langit kag ang duta. Ang Dios man ang nagtuga sang mga tawo (Adan kag Eba) sa tinutuyo nga relasyon sa tunga sang tawo kag Dios. Si Adan kag Eba may malapit kag maayo nga rilasyun sa Dios asta nga sila nagsupak sa Iya sa hardin sang Eden kung diin sila nagapuyo. Sa hardin nga ini may nasari-sari nga mga kahoy piro sa Genesis kapitulo 2, bersikolo 17, ang Dios naghatag sang patimaan sa ila nga indi magkaon sang bunga sang kahoy sang kaalam kag kalainan. Pero si Adan kag Eba nagsupak sa Dios kag nagkaon sang bunga nga ato. Kag tungud sang pagpakasala sa pagsupak, ang natural nga pamatasan ni Adan kag Eba nangin makasasala kag nangin mahigko. Bisan pa sa tanan nga katawhan gin panubli ang makasasala nga pamatasan o kinaugali, “nagpakasala sila tanan kag nawad-an sang himaya sang Dios.”. Libro sang Taga-Roma kapitulo 3, bersikulo 23.

Ang Dios paagi sang Iya daku nga paghigugma kag kaluoy nahimo ang isa ka plano para makapanumbalik ang katawhan sa ila nadula nga pagkabalaan kag para mabalik ang nasamad nga relasyon sa Iya. Ening sagrado nga pagbayluhanay nga natabo sa krus, kung diin si Hesus napatay para sa aton mga kasal-anan. Buot hambalun nga ang bisan sin o nga mag pati kay Hesus makabatun sang pagkabalaan kag kag pagkamatarung sang Dios sa ila tagipusuon kung ini ila pagapangayuon sa Iya.

Para manumbalik ang nasamad nga rilasyun sa tunga sang Dios kag tawo, ang Dios nagpangita sang paagi nga makay o ang problima sang pagpakasala. Ang Dios balaan kag matarung kag samtang palangga Niya ang mga makakasala, kinahanglan man Niya nga husgaran ang mga sala sang tawo. Ginhimu Niya ini para ipadala si Hesus kag para mapatay sa krus para sa aton mga kasal-anan. Tuman gid katahum nga balita ini, nga naghimu Siya sang paagi para sa mga katawhan, para maambit nila ang kaluwasan paagi sang grasya ni Hesu-Kristo nga Anak Niya. Ang regalo sang kaluwasan sang Dios libre lang. Inde gid kita takus nga magbatun sini pero ini kay bangud ang Dios ang naghatag sang Iya bugtong nga Anak para luwason kita sa atun mga kasal-anan.

Daw anu katahum gid ang paghigugma ni Hesus nga Anak sang Dios, nga napatay para sa aton mga kasal-anan. Sadtong napatay si Hesus sa krus, ginbatas Nya sa Iya kaugalinon ang kada sala nga nahimo sang tawo kag sa mga sala pa nga pagahimuon sang mga tawo sa palaabuton. Sapagkamatuod, ang kada tawo nga magpati kay Hesus kag magbiya sa kalainan indi paghukman kundi makaagum sang kabuhi nga wala sang katapusan. Kag yanda, sa adlaw nga ini, kita gina-imbitaran nga magbalik kay Hesus para maagum ta ang bug-os nga kapatawaran sang aton mga kasal-anan kag para mabalik ang aton rilasyun sa Dios. Ang Dios nagbatun sang sakripisyo ni Hesus sa krus, para sa kabayaran sang aton tanan ng a mga sala.

Sa pagkamatuod gina agda kita sang Dios nga libre gid kita nga makapalapit sa Iya kag mangin isa ka anak Niya. Paagi sang atun pagtuo kay Hesus nga aton personal nga Ginoo kag mangluluwas. Ginhambal mismo ni Hesus sa libro sang Juan kapitulo 14, bersikulo 6, Si Jesus nagsabat sa iya, “Ako amo ang dalan, ang kamatuoran, kag ang kabuhi; wala sing may bisan sin-o nga makakadto sa Amay kon indi paagi sa akon.

Sa libro sang Taga-Roma kapitulo 10, bersikulo 9-10 nagasiling : “Kon imo ediklara sa emu mga bibig nga si Hesus Ginoo,” kag nagatuo ka sa imu tagipusoon nga ginbanhaw Siya sang Dios gikan sa mga minatay, maluwas ka. Kay sa emu tagipusoon nga naga pati ka kag ginpakamatarong, kag sa emu bibig emu gintuad ang emu pagtuo kag ikaw maluwas.”.